တစ်ည၌ ဘိုးတော်ဘုရား ထူးဆန်းသောအိပ်မက်
တစ်ခု မြင်မက်တော်မူလေသည် ။ အိပ်မက်ထဲ၌
ပြည်မြို့နဝင်းရပ်နေ မောင်ရွှေအောင်ရောက်ရှိ
လာပြီး လက်ထဲမှဆေးရုပ်ရှင်ကိုပြကာ မင်းတရား
ကြီး၏ သားတော်ကြီး မဟာဥပရာဇာနှင့် သား
တော် ပြည်မင်းတို့ကိုဆက်သရန် ဤ ဝိဇ္ဇာမယိဒ္ဓိ
ဆေးရုပ်ရှင်တို့ကို မြင်ဗာဟုစေတီတော်ရင်ပြင်၌
စီရင်ပြီးစီးဖြစ်၍ ရှုစားတော်မူလော့ဟုဆိုကာ
အနားမှထွက်သွားသည်တွင် ပကတိမြင်နေရ
သည့်အတိုင်း မောင်ရွှေအောင်သည် သားတော်
ကြီးမဟာဥပရာဇာကို ဆေးရုပ်ရှင်တစ်ခု ပြည်မင်း
သားကို ဆေးရုပ်ရှင်တစ်ခု ဆက်သသည်တွင်
သားတော်များက ရွှေလက်တော်နှင့်လှမ်းလင့်
ခံယူသည်ကို မြင်တော်မူလေသည် ။
သားတော်ကြီးမဟာဥပရာဇာက ငါ၏သားတော်
စစ်ကိုင်းမင်းထံသို့လည်းကောင်း ပြည်မင်းက
လည်း သမီးတော်ဆင်ဖြူမယ်ထံသို့လည်းကောင်း
ပို့ကြရမည်ဟု မိန့်တော်မူသော် ဆေးရုပ်ရှင်တို့ကို
စစ်ကိုင်းမင်းနှင့် ဆင်ဖြူမယ်ထံပို့ရန်အတွက် တပ်
ဝင်းခင်းကျင်း၍လာရာ လမ်းခရီးဆုံခိုက် တပ်ဦး
တွင် မောင်ရွှေအောင် မတ်မတ်ရပ်သည်ကိုမြင်
လေ၏ ။
တစ်ခုသောဆေးရုပ်ရှင်ကို မောင်ရွှေအောင်က
ချီပိုက်လိုက်သည်တွင် ဦးသစ်ရွှေလောင်းသကဲ့
သို့ နုနယ်ပျို့ထွား သတို့သားဖြစ်သွားပြီး တစ်ခု
သောဆေးရုပ်ရှင်ကား ရဇိတအခေါင် ငွေတောင်
အဆင်း နတ်မြင်းဖြစ်သွားလေသည် ။ထို့နောက်
မောင်ရွှေအောင်လည်းပျောက် အနောက်ဆောင်
လည်း မီးစွဲလောင်ကျွမ်းလေသည် ။
အိပ်မက်မြင်မက်တော်မူပီး မကြာခင်ကာလ
ဆင်ဖြူမယ်၌ ပဋိသန္ဓေတည်နေသည်ကိုကြား
သိတော်မူသောခါ ဥပုသ်တော် သီလရှိသူတို့
အစောင့်အနေပြုစေ၏ ။ ဖွားတော်မူသည့်တိုင်
နန္ဒဝန်ဥယျာဉ်ရှိ သစ်ပင်အကိုင်းအရွက်တို့မှ
ရေထွက်ခြင်း သီလာစန္ဒနပင်က ထူးခြားစွာ
ရေထွက်ခြင်းစသည့် နမိတ်တို့ဖြစ်ပေါ်လေ၏ ။
ဆင်ဖြူမယ် ကမ္မဇလေလှုပ်ရှား၍ မီးဖွားမည်ပြု
ရာ နှစ်ရက်တိုင် မီးမဖွားနိုင်သဖြင့် မင်းတရားကြီး
က ရွှေထီးတော်ရှစ်လက် ထီးဖြူနှစ်စင်းလက်ဖွဲ့
တော်မူလေသည် ။ ထီးဖြူ နှင့် ရွှေထီးတို့ကို ဖွား
တော်မူရာအဆောင်ထက်၌ ဖြန့်မိုးသော်လည်း
မီးမဖွားနိုင်ဖြစ်နေသဖြင့် ပုဏ္ဏားဖြူ ပုဏ္ဏားညို
တို့၏ လျောက်ထားချက်အရ ထီးဖြူတော်လေးစင်း
နဝရတ်ကိုးပါး မုနောလင်ပန်းတစ်ချပ်ကို ထပ်မံ
လက်ဖွဲ့တော်မူပီး ထီးဖြူတော်လေးချက် ရွှေထီး
ရှစ်လက်တို့ကို ဖြန့်မိုးစေလျက် မုနောလင်ပန်းကို
မီးရှုးခံ သဉ္ဇာလီအောက်၌ ခံမိကာမှ စကြာမင်းကို
ဖွားမြင်တော်မူလေသည် ။
အချင်းစလွယ် နှစ်ဘက်သိုင်းပြီး လက်ယာလက်
ဖဝါး၌ လက်ယာရစ်ခရုပတ်ဗွေသည် လက်ဝါးပြည့်
ခုနစ်ပတ်တည်လျက် အလယ်လက်သို့အဖျားတိုင်
တက်၏ ။ လက်ဝဲဘက် လက်ဖဝါး၌ စိမ်းပြာရောင်
ရတီချိန်၃၂ ရတီခန့်ရှိ မြခဲတစ်မျှ မှဲ့ရှင်တော်ပါ၏
ဖွားတော်မူစဉ် ဗဟိုရ်စည်ကြီးနှင့် နာရီတော်ခေါင်း
လောင်းတို့ အလိုလိုမြည်လေသည် ။
နဗဒဏ္ဌမနောဟရထီးဖြူတော်လည်း လန့်၍ပွင့်၏
ဆင်ဖြူတော်ရတနာသည် အရှေ့အရပ်သို့လှည့်၍
နှာမောင်းကို ဦးကင်းထက်တင်ကာ ကြိုးကြာသံ
ပမာ ကျည်ကျည်မြည်လေသည် ။ ရွှေလရောင်
အမည်ရှိ မြင်းတော်သည်လည်း ဖြူဝင်းဆွဆွ အဿ
ကြန်ညီ နာရီတော်မခြား ရောက်လေ၏ ။
ပင်ကုက္ကိုညောင်တွဲလို့ အောင်ပွဲရတို့သခင်
ဘုန်းတောက်မည့်အင် ။ မြတ်ရာဝင် အံ့ချီးဖွယ်
ကမ္ဘာထင်လိမ့် စာတင်သော် ဘယ်မညှိုးတယ်
ဘိုးတော်ချစ်သွေး ။
ပင်ကုက္ကိုခွကြား ငါမင်းသားထိုင်လို့နေ
ရွတ်လိုက်သည့် ဂါထာတွေ သုံးကုဋေ ရှစ်သန်း
အင်းလမ်းနှင့်စမစုံသည် ဥုံမ,ပါ ထွက်ရပ်သို့မြန်း
တဘောင်တို့သည်လည်း အူအူကျက်ကျက်
တခဲနက်ထွက်ပေါ်လေ၏ ။
စကြာမင်းသားကို ဖွားမြင်တော်မူပီး ခုနစ်ရက်
ရှိလျင် မယ်တော်ဆင်ဖြူမယ် နတ်ရွာစံလေ၏
ဘိုးတော်မင်းတရားသည် မြေးတော်ကို အလွန်
ချစ်မြတ်နိုးတော်မူသည့်အလျောက်ညောင်ရမ်း
မြို့ကို လက်ဖွဲ့တော်မူလေသည် ။ ထိုမင်းသား
ကို ပြည်သူအများ ညောင်ရမ်းမင်းသားဟူ၍
လည်းကောင်း စကြာမင်းသားဟုလည်းကောင်း
ခေါ်ဝေါ်ကြပီး အလွန်ရိုသေခံ့ငြားကြလေသည်။
©
နေမာဗုဒၶႆ
#မြကြာဖြူ
Crd( မျှဝေသည်)
