မြန်မာဟာ 1990 ကျော်ကာလများမှာပြုံယမ်းနဲ့ သံအဆက်အသွယ် ဖြတ်ထားလို့တရားဝင် ဆက်သွယ်ဖို့ မလွယ်ပါဘူး ။
ပြဿနာက 10-10-1983 မှာ ရန်ကုန်မြို့ အာဇာနည် ဗိမ္မာန်အားမြောက်ကိုရီးယား မှ လာရောက် ဗုံးဖောက်ခွဲ၍ ဖြစ်ပါတယ် ။
အဲဒီမတိုင်ခင်က1977 မှာ ဦးနေဝင်းကို ဖိတ်ခေါ်လို့ မြောက်ကိုးရီးယား၇ကို သွားခဲ့ရသလို 1980 မှာလည်း မြောက်ကိုရီးယား
အလုပ်သမားပါတီ ရဲ့ ဆဌမအကြိမ်မြောက် ကွန်ဂရက်အစည်းအဝေးကို ဖိတ်ခေါ်လို့ မဆလ အဖွဲ့ဝင်တွေ သွားခဲ့ရပါတယ် ။
အဲဒီခရီးစဉ်တွေမှာ မြန်မာအဖွဲ့ကို
တာဝန်ခံယူပြီး ဧည့်ခံခဲ့ရတာ ကင်အီဆွန်း ရဲ့ လူယုံ ကင်ယုံနစ် ဖြစ်ပါတယ် ။ သံအဆက်အသွယ်ဖြတ်ထားပြီး 1990 နောက်ပိုင်းမှာတိတ်တဆိတ် မြန်မာနဲ့မြောက်ကိုရီးယားတို့ ပြန်ဆက်သွယ်ကြရာမှာ1983 အဖြစ်ဆိုးကို ဘယ်သူကမှ အစပြန်ဖော်ကြမှာ မဟုတ်ပါဘူး ။
အဲဒီလို တိတ်တဆိတ် ဆက်သွယ်ဆောင်ရွက်နေစဉ်ကာလမှာပဲ 8-7-1994 မှာ ကင်အီဆွန်း ကွယ်လွန်သွားပါတယ် ။ ဆက်ခံသူအား ရွေးခြယ်မသွားနိုင်ပဲကွယ်လွန်ခဲ့တဲ့ အတွက် ခြေ / ဥ အရ
နိုင်ငံခြားရေးဝန်ကြီး ကင်ယုံနမ်
(ပေါလစ်ဗျူရို အမှတ်စဉ် ၄ ) က
ခေတ္တထိမ်းသိမ်းထားခဲ့ရပါတယ် ။
8-7-1994 မှ 5-9-1998 အထိအုပ်ချုပ်ခဲ့တဲ့ ကင်ယုံနမ်အကြောင်း ပြောပြချင်ပါတယ် ။ မြန်မာ့အရေးနဲ့ ပါတ်သက်သူမို့ပါ။
ကင်ယုံနမ်ဟာ တရုတ်ပိုင်နက်ထဲမှာ မွေးခဲ့တဲ့ ကိုရီးယားလူမျိုးဖြစ်ပါတယ် ။
1950 ကိုရီးယားစစ်ပွဲမှာ တရုတ်အပျော်တမ်း တပ်တွေနဲ့ ပြုံယမ်းဖက်ကနေ ဝင်တိုက်ပေးသူဖြစ်ပါတယ် ။
စစ်ပွဲပြီးတော့ ဆိုဗီယက်ကို သွားပြီး
ဘွဲ့ရအောင် ကျောင်းတက်ခဲ့ပါတယ် ။
ဘွဲ့ယူပြီး မြောက်ကိုရီးယားကို ပြန်လာပါတယ် ။ နိုင်ငံခြားရေး ဌာနမှာ အလုပ်လုပ်ရင်း ရုရှား တရုတ် မြောက်ကိုရီးယား
သုံးပွင့်ဆိုင်ကိစ္စရပ်များမှာ ကောင်းစွာ
ညှိနှိုင်းပေးသူ ဖြစ်ခဲ့ရပါတယ် ။
ကင်အီဆွန်းအပေါ် ကားမက်စ် နဲ့ လီနင် အတွေးအခေါ်တွေကို သင်ပေးနိုင်သူဖြစ်ပါတယ် ။ သံတမန်ရေးရာ ကိစ္စများကို စီမံရသူဖြစ်ပြီး 1990 နောက်ပိုင်း မြန်မာ နဲ့ ဆက်သွယ်ရေးလုပ်ဖို့ တရုတ် နဲ့ ရုရှားက တဆင့် စီစဉ်နိုင်သူလည်း ဖြစ်ပါတယ် ။
သို့သော် မြန်မာနဲ့ မြောက်ကိုရီးယား
တပ်မတော် ၂ ခု အကြား စစ်ဘက်ဆိုင်ရာ ပူးပေါင်းမှုများကိုတော့ ခေါင်းဆောင်သစ် ကင်ဂျုံအီး (ကင်အီဆွန်း သား) ကသာ ဆုံးဖြတ်ပါတယ် ။
မြန်မာအစိုးရ အတွက် မြောက်ကိုရီးယားကိုပေါ်ပေါ်ထင်ထင် သွားခဲ့ရတဲ့ ခရီးကတော့ မြန်မာနိုင်ငံခြားရေး ဝန်ကြီးသွားခဲ့ရတဲ့ မြောက်ကိုရီးယား ခရီးစဉ်ဖြစ်ပါတယ် ။
29-10-2008မှာ မြန်မာနိုင်ငံခြားရေးဝန်ကြီးနဲ့အဖွဲ့ မြောက်ကိုရီးယားကို ထွက်ခွါခဲ့ရတဲ့ ခရီးစဉ်ကတော့ ကင်ယုံနမ်က စတင်ဖိတ်ခေါ်လို့ပါပဲ ။
ဦးဥာဏ်ဝင်းရဲ့ ခရီးစဉ်အပြီးမှာ
မြန်မာ့တပ်မတော်အတွက် အလွန်အရေးကြီးတဲ့ ခရီးစဉ်တခု ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့ရပါတယ် ။ အဲဒီခရီးကိုတော့ ကင်ဂျုံအီရဲ့ ခွင့်ပြုမှု နဲ့ မြောက်ကိုရီးယား စစ်ဦးချုပ် Kim Kyak Sik ၏ ဖိတ်ကြားမှုကြောင့် သွားခဲ့ရတဲ့ မြန်မာ့တပ်မတော် ကိုယ်စားလှယ်တွေရဲ့
ခရီးစဉ် ဖြစ်ပါတယ် ။
ဒီခရီးစဉ်ကိုတော့ ( 21-11-2008 )မှ (12-12-2008) ထိ ကြာမြင့်စွာ သွားရောက်ခဲ့ပြီး မြန်မာ့တပ်မတော်ရဲ့ နံပါတ်စဉ် ၃ ဖြစ်သူ ဗိုလ်ချုပ်ကြီးသူရရွှေမန်းက ဦးဆောင်ခဲ့ရပါတယ် ။
ဒီခရီးစဉ်ကို သွားကြတဲ့အခါ ဦးရွှေမန်းတို့ အဖွဲ့ဟာ တပ်မတော် ယူနီဖောင်းများနဲ့
ဘေဂျင်းကို ဦးစွာသွားကြပါတယ် ။
နောက် အရပ်ဝတ် ( ဥရောပဝတ်စုံ) တွေနဲ့
ဘေဂျင်း မှ ပြုံယမ်း သို့ 883 မိုင် ခရီးအား
ရထားဖြင့် ဆက်လက်ထွက်ခွါခဲ့ရာ
၂၄ နာရီမျှ စီးနင်းခဲ့ရပါတယ် ။
ထူးခြားချက်ကတော့ ဦးရွှေမန်းတို့နဲ့ အတူ ပြုံယမ်းသို့ တရုတ်တပ်မတော် စစ်ဦးချုပ် ဗိုလ်ချုပ်ကြီး Chen Bingde ကိုယ်တိုင် အတူလိုက်ပါလာခြင်းပဲ ဖြစ်ပါတယ် ။
မြောက်ကိုရီးယားကို ရောက်သွားတဲ့
ဗိုလ်ချုပ်ကြီးသူရရွှေမန်းတို့ အဖွဲ့ဟာ
- ဒုံးကျည်စက်ရုံများ
- စကာ့ဒ်ဒုံးများအဆင့်မြှင့်မှုများ
- နျူကလီးယားဒြပ်ပေါင်းဖို တည်ဆောက်ခြင်းများ
- မြေအောက်ဥမင်လှိုဏ်ခေါင်းတူးဖော်ခြင်းများ ကို
အထူးပြု လေ့လာ မှတ်သားကြပါတယ် ။
အဲဒီနောက် စစ်ဘက်ဆိုင်ရာအကူညီပေးရေးစာချုပ်များ ချုပ်ဆိုခဲ့ပါတယ် ။
အရေးကြီးတဲ့ နျူကလီးယား သဘောတူညီချက်များအတွက် မြောက်ကိုရီးယား ရဲ့ တနိုင်ငံထဲ သဘောနဲ့ ဆောင်ရွက်မရတဲ့ အတွက် ရုရှား နဲ့ တရုတ်တို့ကသွယ်ဝှိက် ကူညီနိုင်မှ အဆင်ပြေမှာ ဖြစ်လို့ တရုတ်စစ်ဦးစီးချုပ်ကိုယ်တိုင် ပြုံယမ်းကို လိုက်ပါလာခြင်း ဖြစ်ပါတယ် ။
ဦးသန်းရွှေဟာ သူတပါးအမှားကနေသင်ခန်းစာယူပြီး နိုင်ငံအတွက် အကောင်းဆုံး တည်ဆောက်နေတာ တွေ့ရပါတယ် ။ သူက အီရတ်ပြဿနာကို လေ့လာကြည့်ပါတယ် ။
အီရတ်တပ်မှူးကြီးတွေဟာ အလွန်အမင်း ကြွားဝါပြီး အလုပ်မဖြစ်တဲ့စီမံချက်တွေနဲ့ ဆဒမ်ကို လိမ်ညာခဲ့ကြပါတယ် ။
စစ်ဇုံကြီး ၅ ဇုံနဲ့ ခုခံထားပြီး အတွင်းဆုံးက ဇုံအတွက် ဆဒမ်ရဲ့ ယောက်ဖကိုယ်တိုင် ကွပ်ကဲပြီး တိုက်မတဲ့ ။ ဒီလို ရေပက်မဝင်တဲ့ စီမံချက်တွေ တင်ပြခဲ့ပြီး ရွှန်းရွှန်းဝေအောင် ကြွားဝါခဲ့တဲ့ အီရတ်တပ်မှူးတွေဟာ တကယ်တိုက်တော့ ၅၉ ရက်ပဲ ကြာပါတယ် ။
ခေတ်မှီလေယာဉ်တွေဆို ဂိုဒေါင်ထဲကတောင် မထုတ်လိုက်ရပဲ ရှုံးသွားခဲ့ပါတယ် ။ 13-12-2013 မှာ လုံခြုံမှု မရှိတဲ့ ဗုံးခိုကျင်းထဲမှာ ဆဒမ်ကို အထီးကျန်စွာ ဖမ်းမိသွားတာကို သင်ခန်းစာယူပါတယ် ။
- ကြိုတင်ပြင်ဆင်မထားတဲ့ ဗုံးကျင်းထဲမှာ
ခိုအောင်းခြင်း
- သစ္စာဖောက်တဦးဦးက သတင်းပေးခြင်း
- အသံလွှင့်၍ ကျူးကျော်သူယမ်းကီးတွေကို ချေမှုံးကြ ဘာညာ နဲ့ နေ့စဉ်ပြောနေသောကြောင့် ရေဒီယိုလှိုင်းမှ ခြေရာခံသွားခြင်း
အစရှိတဲ့ ဆဒမ်ရဲ့ ကိုးယို့ကားယား အမှားတွေကို သုံးသပ်ပြီး ငါသာဆိုဘာလုပ်မလဲ ဆိုတဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်ချဖို့ အားထုတ်ပါတော့တယ် ။
မြေအောက်လှိုဏ်ခေါင်း ကွန်ယက်တွေကို စနစ်တကျ ဖြန့်ကျက်ထားပြီး
ကွပ်ကဲမှုဗဟိုဌာနချုပ် (GHQ) တွေရဲ့ တည်နေရာကို လျှို့ဝှက်နေရာတွေမှာ ထားနိုင်မယ်ဆိုရင် အချိန်ကာလ အတော်ကြာ တောင့်ခံနိုင်မယ်လို့ တွက်ဆပါတယ်။
အဲဒါကြောင့် 2005 မှာအစိုးရရဲ့ အုပ်ချုပ်မှုယန္တယားတခုလုံးကိုနေပြည်တော် သို့ ပြောင်းရွှေ့ဖို့ စီစဉ်နေဆဲမှာပဲ စစ်ဘက်ကွပ်ကွဲမှု ဌာနချုပ်ကိုလည်း
နေပြည်တော်ရဲ့ အရှေ့ဖက် ၁၂ မိုင်အကွာက ပေါင်းလောင်းတောင်စောင်းနေရာမှာ
စနစ်တကျ ရွှေ့ပြောင်းထားပါတော့တယ် ။
ဦးသန်းရွှေဟာ အလွန်စနစ်ကျတဲ့
တွက်ချက်မှုတွေနဲ့နိုင်ငံရေး စစ်ရေး အခြေအနေများကို မိမိလိုသလို စေ့စေ့စပ်စပ် ဖော်ဆောင်ခဲ့ပါတယ် ။
နိုင်ငံရေးခွါစစ်အတွက် 2008 ခြေ / ဥ ကို နောက်ချန်တပ် 25 % နဲ့ ရင်ဆိုင် ထိမ်းချုပ်ထားပြီး သက်တောင့်သက်သာ ဆုတ်ခွါဖို့ စီမံထားသလို စစ်ရေးလုံခြုံမှုအတွက်
မြောက်ကိုရီးယား နဲ့ ဆက်ဆံရေးတိုးမြှင့်ပြီး ဘက်စုံကာကွယ်ရေးစနစ် မြှင့်တင်နိုင်ရန် ဗိုလ်ချုပ်ကြီး သူရရွှေမန်းကို မြောက်ကိုရီးယားသို့ စေလွှတ်ခြင်း ဖြစ်ပါတယ် ။
အင်မတန် စကားနည်းလှပြီး
သူဖြစ်ချင်တာကို ကျိတ်ပြီး ကြံစည်တတ်၍
အောင်မြင်အောင် လုပ်ဆောင်လေ့ ရှိတဲ့
အလွန်ပါးနပ်သူ ဗိုလ်ချုပ်မှူးကြီးသန်းရွှေဟာ ဦးရွှေမန်းကို ယုံကြည်ကိုးစားပြီး
မြောက်ကိုရီးယားကို လွှတ်လိုက်တဲ့ နေရာမှာ ဦးရွှေမန်း ဘာတွေ ဆောင်ရွက်လာမလဲ ဆိုတာ လေ့လာကြည့်တော့........
မျိုးဝင်း
