ကမ္ဘာ့သမိုင်းမှာ စီးပွားပျက်ကပ် ဖြစ်ခဲ့တဲ့ သမိုင်းတွေကို လေ့လာကြည့်ရင် ငွေတန်ဖိုးတွေကျပြီး ကုန်စျေးနှုံးတွေ တက်လာလို့ ပျက်တာ မဟုတ်ဖူး ဗျ ။ ငွေတန်ကြေးတွေ အဆမတန် တက်လာပြီး ကုန်စျေးနှုံးတွေ ကျဆင်းသွားလို့ ဖြစ်ပါတယ် ။
ထုတ်ကုန်တွေရဲ့ စျေးနှုံးတွေဟာ အားမျှစျေးနှုံးအောက် အဆမတန်ရောက်သွားရင် လုပ်ငန်းရှင်တွေက လုပ်ငန်းတွေ ရပ်ပစ်ကြမှာပါပဲ ။ အလုပ်သမားတွေ အလုပ်လက်မဲ့ ဖြစ်လာပြီး ဝင်ငွေ မရှိတော့ စျေးဘယ်လောက်ပဲ ကျသည် ဆိုပါစေ ဝယ်မစားနိုင်ကြတော့ပါဘူး ။
အဲလို အဆိုးကျော့ သံသရာလည်သွားပြီး စီးပွားပျက်ကပ်ဆိုက်ရတာပါ ။ ပြောချင်တာက ဝင်ငွေရမယ့် အလုပ်အကိုင်သည် အလွန်အရေးကြီးပါတယ် ။ ထင်ရှားတဲ့ ဥပမာ တခု ပြောပါရစေ ။
တနေ့ ၅၀၀၀ ရနေသော အလုပ်သမားတဦးဟာ ဆန်တပြီ ၂၅၀၀ ကျပ်ကို ဝယ်စားနိုင်ပါတယ် ။ ဝင်ငွေ တကျပ်မျှ မရှိချှင်ကား ဆန်တပြီ ၂၅ ကျပ်ဖြစ်နေပါစေ ဝယ်မစားနိုင်ပဲ ငတ်နေမှာ သေချာပါတယ် ။
မြန်မာပြည်က စက်ရုံတွေ အကြောင်းအမျိုးမျိုးကြောင့် ပိတ်ပြန်ပြတာ စိုးရိမ်စရာ အဏေအတွက် ရောက်နေပါပြီ ။ ကျနော်တို့ ရင်းနှီးမြှပ်နှံမှုကို ပြန်လည်ဖိတ်ခေါ်ရပါမယ် ။
သမရိုးကျ နည်းတွေနဲ့ ဖိတ်ခေါ်ရင်လည်း သယံဇာတထုတ်တဲ့ ရင်းနှီးမြှပ်နှံမှုတွေပဲ လာကြပါလိမ့်မယ် ။ ကျနော်တို့ တိုင်းပြည်မှာ ရှိနေတဲ့ အားသာချက်တွေကို အသုံးချ နိုင်မှသာ ရင်းနှီးမြှပ်နှံသူတွေ စိတ်ဝင်စားလာပါမယ် ။
ကျနော်တို့ဆီမှာ အစိုးရပိုင်မြေတွေအလွန်ပေါပါသေးတယ်။
အလုပ်သမားခဟာ စျေးချိုပါသေးတယ် ။
မြန်မာလူမျိုးတွေဟာ ကောင်းစွာ လေ့ကျင့်သင်ကြားပေးလျှင် တတ်လွယ် သိလွယ်ပါတယ် ။
အလုပ်ရှင် အလုပ်သမား ဥပဒေကို မျှတစွာ ရေးဆွဲကြရပါမယ် ။
မြေပေါတဲ့ အစိုးရက စက်ရုံတွေအတွက် တန်ဖိုးနည်းနည်းနဲ့ ချထားပေးရပါမယ် ။ လိုအပ်တဲ့ ရေ ၊ လျှပ်စစ်မီး နဲ့ လမ်းပန်းဆက်သွာ်ရေးသည်ကား အလွန်မခက်တော့ပါဘူး ၊ စီမံလို့ ရနေပါပြီ ။
စက်ရုံအတွင်း အလုပ်သမား များ နေထိုင်ရန် အဆောက်အဦး နဲ့ မြေကိုပါ စီမံပေးထားရပါမယ် ၊ဖြစ်နိုင်လျှင် အစိုးရမှ အချိုးကျ ကျခံပေးပါက ပိုမို အဆင်ပြေနိုင်ပါမယ် ။ သွားရေး လာရေး နေထိုင်ရေး အတွက် အလုပ်သမားများ ငွေကုန်စရာ မလိုတော့သလို ကျူးကိစ္စလည်း ဖြေရှင်းပြီး ဖြစ်သွားပါမယ် ။
စက်ရုံရဲ့ လုပ်ဆောင်ရမဲ့ လုပ်ငန်းတွေကို အလုပ်သမား အနေနဲ့ လုပ်နိုင်စွမ်း ရှိမရှိ ဆယ်ရက်ခန့် စမ်းသပ် လုပ်ကိုင်ကြရပါမယ် ။ လုပ်အားခ နဲ့ အလုပ်ချိန် လုပ်ငန်းမြှောက်မှုနှုံး အားလုံး အဆင်ပြေမှ စာချုပ်နဲ့ ချုပ်ဆို လုပ်ကိုင်စေလျှင် ပြဿနာ နည်းသွားပါမယ် ။
လုပ်ငန်း သဘာဝအရ အချိန်ကိုက် လုပ်ငန်းပြီးမြောက်နှုံး စံချိန်မှီ လုပ်နိုင်သူများသာ အလုပ်ရရှိပြီး ဝင်ငွေ ကောင်းလာပါလိမ့်မယ် ၊ ပျင်းရိသူတို့ကား စမ်းသပ်ကာလမှာပင် လက်မြှောက်သွားပါလိမ့်မည် ။ မည်သူမျှ မနစ်နာသောကြောင့် လုပ်ငန်းရှင်များအား စိတ်ဝင်စားလာစေပါလိမ့်မယ် ။
ပြဿနာ ဇစ်မြစ်ဖြစ်တဲ့ အလုပ်သမား သမဂ္ဂများ ဖွဲ့စည်းခြင်း ခွင့်မပြုပါနဲ့ ။ ပြဿနာဖြစ်အောင် သွေးထိုးပြီး ငွေရှာတတ်သော ကြောင်ဖားများ များစွာ ရှိနေတဲ့အတွက် ယင်းအဖွဲ့အစည်းများသည် လုပ်ငန်းခွင် ထုတ့လုပ်မှု အတွက် အနှောက်အယှက် တခုထက် မပိုပါဘူး ။
သတ်မှတ်ထားသော အလုပ်ရှင် အလုပ်ရှင် လိုက်နာရမည့် စည်းကမ်းများ နဲ့ ညှိနှိုင်းပြီး ပြဿနာတခုအပေါ် ဥပဒေအတိုင်း မှန်ကန်စွာ ဆုံးဖြတ်ပေးမယ့် အစိုးရ အဖွဲ့အစည်းသာ လိုအပ်ပါတယ် ။
လုပ်ငန်းရှင်များ ဆွဲဆောင်နိုင်ရန် အစိုးရက လောဘလျှော့ချထားရပါမယ် ။ မြေ ၊ ရေ ၊ လျှပ်စစ် စျေးနှုံးတွေအပေါ် သက်သာအောင် စီစဥ်ရပါမယ် ။ လျှပ်စစ်လို ကိစ္စကို နိုင်ငံတကာ ပေါက်စျေးနှင့် လုံလောက်စွာ ပေးနိုင်သည့် ကုမ္ပဏီများစွာ ရှိနေပါတယ် ။
အလုပ်ရှင် အလုပ်သမား ဥပဒေကို တိကျမျှတစွာ ရေးဆွဲပြီး ကြော်ငြာရပါမယ် ။ ရင်းနှီးမြှပ်နှံမှု သက်သာခြင်း ၊ လုပ်အားခ ချိုသာခြင်း ဆိုတဲ့ ဆွဲဆောင်မှု ရှိပြီဆိုလျှင် တချက်ပဲ လိုပါတော့တယ် ။
အလုပ်သမားတွေ ရဲ့ အကျင့်ဆိုးကို အစိုးရက ပြင်ပေးရပါ့မယ် ။ အချောင်ခို အပျင်းထူတဲ့ စိတ်ကိုပြောချင်တာပါ ။ အလုပ်ကို အလုပ်နဲ့တူအောင် လုပ်တတ်ဖို့ လေ့ကျင့်ရေး အလုပ်ရုံတွေ ထူထောင်ထားရပါမယ် ။
ယင်းအလုပ်ရုံ စက်ရုံများမှာ သတ်မှတ်ကာလ အထိ မပျင်းမရိ လုပ်ငန်းတွင်ကျယ်စွာ လုပ်နိုင်ပြီဆိုမှသာ လေဘာကဒ် ထုတ်ပေးရပါ့မယ် ။ ယင်း လေဘာကဒ် မရှိလျှင် အလုပ်မခန့်ရန် ဥပဒေနဲ့ တားမြစ်ပါက အဆင်ပြေပါလိမ့်မယ် ။
ဘဂ်လားက အထည်ချုပ်စက်ရုံမှာ လူတထောင် တရက်ကို အထည် နှစ်သောင်း ချုပ်နိုင်လျင် မြန်မာကလည်း ချုပ်နိုင်ရပါမယ် ၊ ဖြစ်နိုင်လျှင် သူတို့ထက် ပိုပြီး ချုပ်နိုင်လေ ကောင်းလေပါပဲ ။
ဒီလို စနစ်တကျ ပြင်ဆင်မယ်ဆိုလျှင် နိုင်ငံတကာ ရင်းနှီးမြှပ်နှံမှုများ ဒလဟော စီးဝင်လာပါလိမ့်မယ် ။
အစိုးရအနေ နဲ့ အလွန်ပေယတဲ့ မြေနေရာ နဲ့ အလုပ်သမားအတွက် နေထိုင်ရန် အဆောက်အဦး ကုန်ကျစရိတ် အနည်းငယ် ရင်းမယ်ဆိုလျှင် နိုင်ငံတော်ရဲ့ အလုပ်သမားလူတန်းစား အပေါ် စေတနာထားမှုသည် အထူးပြောစရာ မလိုတော့ပါဖူး ။
လမ်း နဲ့ ရေဟာ ဒီခေတ်မှာ မခက်တော့သလို လျှပ်စစ်ဆိုလျှင် ပုဂ္ဂိလိက လုပ်လိုသူများ အလွန်များနေပါတယ် ။
နိုင်ငံအေးချမ်းတည်ငြိမ်လျှင် ဦးစားပေးလုပ်ရမည့် အလုပ်သမား ကဏ္ဍ ရှိနေသလို လယ်ယာစိုက်ပျိုးရေး ကဏ္ဍကိုလည်း တွေးတောမိသလောက် ဆက်လက် ရေးသားပါမယ် ။
မျိုးဝင်း
